چفیه های اسمانی

در این تو به توی دنیا، بذر دل، در تراکم تیرگی خاک، پای بندم، تنها و اسیر اما دل داده، گرفتارم

و خسته، به همان اندازه دل شکسته، ناامیدم و در عین حال امیدوار، ناامید از روزی که دلم در

مسیر بارش نور نبود، و امیدوارم به فردای خورشید، گرفتار زندان و خسته، از عبور یکسان

میله های زندان نفس، عاشق آسمان و دل شکسته پرواز، اسیر جاذبه خاکم و دل داده ی

افلاک و چه دل رباست روشنایی نور الهی، در شب نشینان روز مرگی های زندگی و چه

ماندگار و باقی ست خاطره پرواز کبوتری مانده در قفس، مثل من، وقتی در پیش رویش افقی به امتداد ابدیت باشد…

ابدیت

 چون ما اسیر نفس و هوا و هوس شدیم

محروم از زیارت آن دادرس شدیم

در یک دل دو محضر نمیگنجد چه شد که ما

دم می زنیم از گل و هم بزم خس شدیم

گر قایلیم غیر ولی هیچ کاره است

دیگر چرا به غیر ولی ملتمس شدیم؟؟

دام فریب هرطرفی گسترانده دهر

آخر به  دست خویش اسیر قفس شدیم

صدها هزار قافله هر لحظه می گذرد

بیدار پس چرا نه ز بانگ جرس شدیم؟؟

همه روز روزه بودن همه شب نماز کردن

همه سال حج نمودن سفر حجاز کردن

ز مدینه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن

دو لب از برای لبیک به وظیفه باز کردن

به مساجد و معابد همه اعتکاف جستن

ز ملاهی و مناهی همه احتزاز کردن

شب جمعه ها نخفتن به خدای راز گفتن

ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن

به خدا که هیچ یک را ثمر انقدر نباشد

که به روی نا امیدی در بسته باز کردن

غالبا ادم های غیر منطقی بی حکمت و خود محورند

با این وجود ان ها را ببخشید

اگر مهربان هستید شما را به خود خواهی و غرض ورزی متهم می سازند

با این وجود مهربان باشید

اگر کام یابید دوستانی بی وفا و دشمنان واقعی خواهید یافت

با این وجود موفق باشید

اگر درستکار و صادقید ادم ها شما را فریب خواهند داد

با این وجود امین و صادق بمانید

انچه شما سالهایتان را برای بنایش صرف کردید ادم ها یک شبه نابودش میکنند

با این وجود بنا کنید

اگر به شادی و ارامی برسید دیگران حسادت می کنند

با این وجود شاد  شاد شاد باشید

نیکی های امروزتان را به فردا فراموش میکنند

با این وجود نیکی کنید

حتی وقتی بهترین خود را ایثار میکنید می گویند کم است

با این وجود بهترین خود را ایثار کنید

در سنجش نهایی قضاوت ها ایشان نیستند که شما می سنجند

تنها خداست که شما را داوری میکند